Elza Both

Op jonge leeftijd kwam Elza Both voor het eerst in aanraking met de zorg. Wat begon als een persoonlijke ervaring, groeide uit tot haar passie en beroep. Inmiddels werkt ze in de flexpool van CuraMare, en varieert ze van afdelingen. Die afwisseling vindt ze fijn, maar ze weet ook waar haar hart ligt: op de woongroep met mensen met dementie. “Met liefde, geborgenheid, humor én muziek maken we de laatste levensfase zo aangenaam mogelijk.”

Toen Elza vijftien jaar was, werd haar opa ziek. Zij verzorgde hem in de laatste jaren. Dat was haar eerste kennismaking met werken in de zorg. Haar omgeving viel al snel op hoe goed ze haar werk deed en moedigde aan om een zorgopleiding te volgen. Dat deed ze: na haar middelbare schoolperiode startte ze ermee.

Elza koos ervoor om de studie te combineren met het werken bij CuraMare. “Ik begon op een woongroep met ouderen met dementie. Later werkte ik een tijdje op een somatische afdeling en daarna ging ik weer terug naar een woongroep.”

Nieuwe thuis
Ze kwam erachter dat de woongroep haar ding is. “Je moet je beseffen dat dit het laatste station is. Hier worden mensen niet meer beter, ze gaan niet meer naar huis. Dit is hun nieuwe thuis. De laatste levensfase maken ze hier door en die willen we zo mooi en goed mogelijk maken.”

Trompettist
Muziek zorgt voor sfeer en gezelligheid in de woonkamer van de woongroep. “We draaien hier vaak oude liedjes. Soms neem ik ook mijn trompet mee, want ik speel al meer dan twintig jaar. Op kerstavond of bij verjaardagen van bewoners speel ik graag een paar nummers.”

“Muziek maakt wat los bij de bewoners”, vertelt Elza. “Net voordat ik begon met spelen in de woonkamer, liep ik nog langs een bewoonster die liever alleen op haar kamer wilde blijven. Ik luisterde naar haar wens en liet haar daar. Maar net na de eerste klanken zag ik haar toch binnenlopen. Ze zat met tranen in de ogen en dirigeerde mee met haar armen op de muziek. Ze vond het zo mooi.” Ook bij de andere bewoners valt het in de smaak. Elza: “Als ik binnenkom, vragen ze geregeld: heb je je toeter weer mee? Als het is bijgebleven, dan weet ik dat het indruk heeft gemaakt. Ze vergeten het niet. Dat vind ik heel bijzonder.”

Humor is ook belangrijk
Elza: “Ook humor vind ik belangrijk. Mensen leven ervan op en moeten lachen. Ik schat zelf in wanneer het wel en niet gepast is, uiteraard. Als iemand ’s morgens uit bed zijn oude, afgetrapte pantoffels aan wil en ik ze ‘glazen muiltjes’ noem, dan is het ijs meteen gebroken. De dag is goed begonnen.”

Verschil maken voor bewoners
Het mooie vindt Elza om iedere dag een verschil te kunnen maken voor de bewoners. “Ik wil graag de liefde en geborgenheid geven die ieder mens nodig heeft. En een luisterend oor bieden als iemand verdrietig is. Daar krijg ik ook weer dankbaarheid voor terug: als ik mijn jas aantrek om na het werken weer naar huis te gaan, vragen ze wel eens: ben je er snel weer? Dan weet ik: ik heb het vandaag weer goed gedaan. Dan kan ik met een voldaan gevoel naar huis. Daar doe ik het voor.”

Word je Elza’s nieuwe collega? Bekijk onze vacatures en solliciteer!