Liza Rijvers

Klinisch chemicus Liza Rijvers: ‘Ik wist meteen: dit is een fijne plek om te werken’

Een vaste baan, uitdagend werk en fijne collega’s: dat zocht Liza Rijvers na haar opleiding tot klinisch chemicus. Ze zag een vacature bij Het Van Weel-Bethesda en twijfelde even om te solliciteren. Liza: “Ik dacht: is een regionaal ziekenhuis wel iets voor mij? Op de allerlaatste dag solliciteerde ik toch nog, en werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Dat was zó positief. Ik voelde meteen dat dit een leuke plek is.”

Tijdens haar opleiding werkte Liza op verschillende plekken: van groot en academisch tot klein en regionaal. “Juist de kleinschaligheid spreekt me aan. Dat merk ik nu ook weer terug in het werk bij Het Van Weel-Bethesda. De lijnen zijn kort, het ziekenhuis is overzichtelijk en je krijgt zaken sneller geregeld. Dat werkt heel prettig.”

Ze werkt als klinisch chemicus in het laboratorium, een plek met volop uitdaging. Ze vertelt: “In andere regionale ziekenhuizen wordt veel labwerk uitbesteed. Hier doen we nog veel zelf. Dat maakt het werk interessant en afwisselend.”

Veel vrijheid én verantwoordelijkheid
Vanaf het begin kreeg Liza veel ruimte om haar rol vorm te geven. “We zijn met drie klinisch chemici, en verdelen het werk samen. Je hebt veel verantwoordelijkheid, maar ook vrijheid om verbeterprojecten op te pakken. Ook met relatief weinig werkervaring kun je hier iets betekenen. Je draagt direct bij.”

Voor jonge professionals is dat een groot voordeel, vindt ze. “Je hoeft niet eerst jaren ervaring op te doen voordat je invloed hebt. Er is genoeg te verbeteren. Dat maakt het werk leuk en betekenisvol.”

Ruimte voor priveleven
De balans tussen werk en privé is fijn, volgens Liza. “Ik werk vier dagen, net als de meeste van mijn collega’s. Dat is binnen onze vakgroep goed geregeld. Overwerken doen we zelden, en de achterwachtdiensten zijn goed te combineren met thuis.”

Net na haar aanstelling kwam Liza erachter dat ze zwanger is. Dat werd goed opgevangen binnen het team. “Er is veel begrip en flexibiliteit. Na mijn verlof ga ik tijdelijk een dag minder werken. Dat regelen we gewoon onderling, samen in goed overleg.”

'Ik zou het zó weer doen'
Liza had het gebied rondom Dirksland nog nooit echt bezocht. “Maar het bevalt me goed. De reistijd valt mee en de sfeer op het werk is gemoedelijk. Ik ken iemand die hier in het verleden werkte en die zei: het is echt een leuk ziekenhuis. Dat klopte helemaal.”

Met een glimlach besluit ze: “Ik ben blij dat ik de stap heb gezet. Voor iedereen die twijfelt om in een regionaal ziekenhuis te werken: geef het een kans. Je krijgt hier ruimte, vertrouwen én fijne collega’s. Ik zou het zó weer doen.”